Tuesday, July 9, 2013

អប្សារា

អប្សរា​ជា​ភាវៈ​ អរូបី ពួក​គេ​លេច​ចេញ​ មក​ជា​ស្ត្រី​ក្មេង​ មាន​រូបសំរស់​ស្អាត ដែល​មាន​ភាព​ប៉ិន​ប្រសប់ ​ក្នុង​សិល្បៈ​របាំ។ ពួក​គេ​ជា​ភរិយា ​របស់ពួក គំធវ៌ ជា​មន្ត្រី​ជាន់​ខ្ពស់​របស់ ​ព្រះ​ឥន្ទ្រ។ ពួក​អប្សរា រាំ​តាម​

ភ្លេង​ដែល​លេង​ដោយ​ ប្តី​របស់​ពួក​គេ ជា​ទូទៅ​ស្ថិត ​នៅ​ក្នុង​រាជវាំង​របស់ ​ព្រះ​អាទិទេព ដើម្បី​បន្ធូរ​អារម្មណ៍ ​របស់​ព្រះ​អាទិទេព​និង​ពួក​វីរបុរស ​ដែលបាត់​បង់​ កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ។ អប្សរា ​ត្រូវ​បាន​គេ​និយាយ​ថា អាច​ប្រែកាយ​បាន ហើយ​ជា​អ្នក​កំនត់​សំនាង​នៅ​ក្នុង​ល្បែង​ស៊ីសង។ ឧរ្វសី, មេនកា, រម្ភា និង តិលោត្តម ជា​អ្នក​ល្បី​ល្បាញ​បំផុត ​ក្នុង​ចំនោម​ពួក​គេ។ អប្សរា​ម្នាក់​ៗ​នៃ​អប្សរា​ទាំង​២៦​នាក់​ ក្នុង​រាជវាំង​របស់​ព្រះ​ឥន្ទ្រ តំនាង​អោយ​ទិដ្ឋភាព​ផ្សេងៗ​គ្នា​នៃ​ការ​សំដែង​សិល្បៈ។ អប្សរា​ជាប់​ទាក់​ទង​នឹង​ទឹក និង​នឹង​ពិធី​បួង​សួង​សុំ​កូន​រឺ​សមត្ថភាព​ផ្លូវ​ភេទ។ ក្នុង​ជំនឿ​ហិណ្ឌូ អប្សរា​ថ្នាក់​ទាប​បំផុត​ជួន​កាល​ត្រូវ​គេ​ចាត់​ទុក​ថា ជា​ព្រលឹង​ ដែល​អាច​អន្ទង​មនុស្ស​ប្រុស​អោយ​ទៅ​រក​ក្តី​ស្លាប់​បាន។
 អប្សរា​ក្នុង​អក្សរសាស្ត្រ​បុរាណ
 ឫគ​វេទ
 គម្ពីរ​ឫគវេទ​ បាន​និយាយ​អំពី​ អប្សរា​ម្នាក់ ដែល​ជា​ភរិយា​របស់​គំធវ៌ ប៉ុន្តែ​គម្ពីរ​ឫគវេទ ក៏​បាន​បង្ហាញ​ផង​ដែរ​ថា អាច​មាន​អប្សរា​ច្រើន​ជាង​ម្នាក់។ អប្សរា​ដែល​មាន​ឈ្មោះ​ជា​ពិសេស​ដែល​គេ​ស្គាល់​គឺ ឧរ្វសី។ អប្សរា​ផ្សេង​ទៀត​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​សំដី​សាសង​គ្នា​រវាង ឧរ្វសី និង​គូស្នេហ៍​របស់​នាង គឺបុរុរវ។ ក្នុង​សាស្ត្រា​ហិណ្ឌូ​ផ្សេង​ទៀត បាន​និយាយ​អំពី​អប្សរា​ជា​ច្រើន ដែល​ដើរ​តួ​នាទី​ជា​ស្រី​បំរើ​របស់​ព្រះឥន្ទ្រ រឺ​ក៏​ជា​ស្រី​របាំ​នៅ​ក្នុង​រាជវាំង​របស់​គាត់។
 មហាភារត
 ក្នុង​រឿង​​ជា​ច្រើន​ទាក់​ទង​គ្នា​ក្នុង​មហាភារត អប្សរា​មាន​នៅ​ក្នុង​តួ​នាទី​ជំនួយ​ការសំខាន់​ៗ​ជា​ច្រើន។ វីរកថា​បាន​និយាយ​អំពី​តារាងផ្សេងៗ​នៃ​​ឈ្មោះ​អប្សរា​សំខាន់​ តារាង​និមួយៗ​មិន​សុទ្ធ​តែ​ដូច​គ្នា​នោះ​ទេ។ ហើយ​នេះ​ជា​តារាង​មួយ ដែល​បាន​អធិប្បាយ​អំពី​ការ​លេច​ឡើង​នៃ​​អប្សរា​នៅ​ចំពោះ​មុខ​ម្ចាស់​ផ្ទះ​ និង​ភ្ញៀវ នៅ​ក្នុង​រាជវាំង​របស់​អាទិទេព៖ "ឃ្ឫតឆីនេះ​មួយ មេនកនេះ​មួយ រម្ភនេះ​មួយ បុរ្វ​ឆិត្តីនេះ​មួយ ស្វ័យំប្រភនេះ​មួយ ឧរ្វសីនេះ​មួយ មិស្រកេសីនេះ​មួយ ទន្ទគោរីនេះ​មួយ វរុថិនីនេះ​មួយ គោបលីនេះ​មួយ សហជន្យានេះ​មួយ កុម្ភយោនីនេះ​មួយ ប្រជគរនេះ​មួយ ឆិត្រសេនានេះ​មួយ ឆិត្រលេខានេះ​មួយ សហនេះ​មួយ មធុរស្វននេះ​មួយ ពួក​នេះ​និង​បរិវារ​រាប់​ពាន់​នាក់ មាន​ភ្នែក​ដូច​ជា​ស្លឹក​ឈូក ដែល​ប្រើ​សំរាប់​សណ្តំ​បេះ​ដូង​អ្នក​ប្រត្តិបត្តតបៈ រេ​រាំ​នៅ​ទី​នោះ។ ហើយ​មាន​ចង្កេះ​រាវ និង​ត្រគាក​ធំ​ ពួក​គេ​ចាប់​ផ្តើម​ចលនា​ផ្សេងៗ រំញ័រ​ដើម​ទ្រូង​មូល​ក្តំ​របស់​ពួក​នាង ហើយ​ចោល​កន្ទុយ​ភ្នែក​មើល​ទស្សនិកជន​គ្រប់​គ្នា​នៅ​ជុំ​វិញ ហើយ​កាច់​ឫក​កាច់​រាង​ដើម្បី​ល្បួង​យក​បេះ​ដូង​ និង​សេចក្តី​អង់​អាច​និង​ទឹក​ចិត្ត​របស់​ទស្សនិកជន"។
ដកស្រង់ពី Wikipedia

No comments:

Post a Comment